Ευρωπαϊκός διάλογος για την επαγγελματική εκπαίδευση

Xθες Παρασκεύη 16 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση από το Goethe-Institut, το Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο και το σύλλογο φίλων του Goethe-Institut Αθηνών με τίτλο¨: ''Ευρωπαϊκός διάλογος για την επαγγελματική εκπαίδευση. Ευκαιρίες και προκλήσεις''.

Στη συζήτηση πήραν μέρος οι:

Δρ Thomas Rachel – Υφυπουργός του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Παιδείας και Έρευνας, Βερολίνο
 Prof. Kωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος - Υπουργός Παιδείας,Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού
Αθηνά Παπαδάκη – Προϊσταμένη Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Ένωσης Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού
Ángel de Miguel Casas – Διευθυντής Τομέα Επαγγελματικής Κατάρτισης Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μαδρίτη
Steffen Gunnar Bayer – Διευθυντής Τμήματος Εκπαιδευτικών Ανταλλαγών, Ένωση Γερμανικών Επιμελητηρίων Βιομηχανίας και Εμπορίου (DIHK), Βερολίνο
Hans-Joachim Böhmer – Γερμανο-Πορτογαλικό Εμπορικό Επιμελητήριο, Λισαβόνα
Lothar Sprenzel – ASET, Αναγνωρισμένο Κέντρο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της Γερμανίας, Βαρκελώνη
Καλλιόπη Χαριτωνίδου – Πρωτοβουλία: DBGR Επαγγελματική Σχολή «δυϊκού συστήματος» στην Ελλάδα
Γεώργιος Πελεκανάκης – Πρόεδρος της Πανελλήνιας Oμοσπονδίας Διευθυντών Ξενοδοχείων
Peter Braune – Σύμβουλος Επαγγελματικής Κατάρτισης

O συντονισμός έγινε από:
Δρ. Αθανάσιος Κελέμης – Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου
Άγγελος Π. Μπώλος –Λέκτορας Παντείου Πανεπιστημίου
Τα τελευταία στοιχεία για την απασχόληση στην Ελλάδα δείχνουν δραματική αύξηση της ανεργίας στους νέους. Αντίστοιχα θλιβερά αποτελέσματα/στοιχεία βρίσκουμε και στην Ισπανία. Η ανεργία των νέων εμφανίζεται ως ένα ιδιαίτερα επιτακτικό πρόβλημα στην Νότια Ευρώπη.

Σε συζητήσεις για πιθανές λύσεις, μια πτυχή κατέχει κεντρική θέση: Τι είδους επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να προσφέρει κανείς στους νέους, έτσι ώστε να αποκτήσουν προσόντα που θα τους παρέχουν μια πραγματική ευκαιρία απασχόλησης στην τοπική αγορά εργασίας; Ποιες εναλλακτικές λύσεις προς τα υπάρχοντα μοντέλα επαγγελματικής κατάρτισης μπορούν να εφαρμοστούν σε περιόδους οικονομικής κρίσης, για την αντιμετώπιση του σοβαρού κοινωνικού προβλήματος και την αποτροπή της ανεξέλεγκτης εξόδου ανθρώπινου δυναμικού από τη χώρα;

Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν πολλά υποσχόμενες προσεγγίσεις που προέκυψαν από τον ευρωπαϊκό διάλογο επαγγελματικής κατάρτισης καθώς και τα πρώτα αποτελέσματα πιλοτικών προγραμμάτων.

Σημαντική ήταν η συνεισφορά των εκπροσώπων της Ιβηρικής χερσονήσου στην εκδήλωση γιατί μετέφεραν τις εμπειρίες τους από την εφαρμογή του συστήματος και απάντησαν σε σαφήνεια για τα χρονοδιαγράμματα, την αποτελεσματικότητα και το αγκάλιασμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης από την πολιτεία και τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις στις χώρες τους.

 Δυστυχώς για την χώρα μας, βρισκόμαστε σε διαμετρικά αντίθετη τροχιά με παντελή έλλειψη επαγγελματικής εκπαίδευσης, μιας και για αρκετές δεκαετίες εξυπηρετούνται μόνον τα συμφέροντα του καθηγητικού κατεστημένου και των συντεχνιών μιας άναρχης προσφοράς ’’εκπαίδευσης’’ χωρίς στρατηγική και όραμα. Η κατάντια της χώρας είναι τόσο μεγάλη ώστε ακόμη και με ποσοστά ανεργίας πτυχιούχων που ξεπερνούν το 50% να μην μπορούν να βρεθούν στην αγορά εργασίας νέοι άνθρωποι που να δουλέψουν σε τεχνικά/χειρωνακτικά επαγγέλματα (π.χ. φουρνάρηδες, ζαχαροπλάστες κλπ). 
Καταθέτοντας  και την δική μας πρόσφατη εμπειρία ως ExportAcademy προκύπτει ότι ακόμη και σε δημοσίευση θέσης Βοηθού Εξαγωγών στάθηκε αδύνατο να βρούμε έναν ενδιαφερόμενο που να εκπληρώνει τα τυπικά προσόντα. Για την ιστορία συλλέξαμε εκατοντάδες βιογραφικά υποψηφίων με μεταπτυχιακές σπουδές και δημοσιεύσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αλλά με μηδενική επαφή με το εξαγωγικό marketing και την διεκπεραίωση των εξαγωγών.