Σε προηγούμενο άρθρο παρατηρήσαμε ότι οι Ελληνικές Εξαγωγές προϊόντων αυξήθηκαν
κατά 18% (χωρίς πετρελαιοειδή) στο χρονικό διάστημα 2009-2013,
γεγονός που κατά την γνώμη μας οφείλετε στην κατάρρευση της
εσωτερικής αγοράς και στην αναζήτηση διεξόδων εκτός των συνόρων μας. Μάλιστα
από τον Δεκέμβριο του 2012 παρατηρούμε μια επιβράδυνση της ανοδικής
πορείας και από τον Οκτώβριο 2013 μέχρι και τον Μάιο 2014 έχουμε μπει σε καθοδική τάση.
Εύλογα μπαίνει λοιπόν το ερώτημα μήπως φτάσαμε στα όρια μας;
Έχουν γίνει πολλές αναφορές από
έγκριτους αναλυτές για τα αίτια της καχεξίας της ελληνικής εξαγωγικής
μηχανής. Εμείς εδώ θα κάνουμε την προσέγγιση του θέματος από την πλευρά του
εμπειρογνώμονα και όχι του αναλυτή, βασιζόμενοι στην πολυετή εμπειρία μας μέσα
στην ελληνική εξαγωγική επιχείρηση.
Πρώτιστα θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τις
ευθύνες του κράτους από αυτές των επιχειρηματιών για να μπορέσουμε να
αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Θα αναφερθούμε σε κάποια από τα λάθη που
διαχρονικά ταλανίζουν την εξαγωγική μηχανή και σε επόμενη αρθρογραφία μας θα
διατυπώσουμε προτάσεις.