Αθηναϊκή Ζυθοποιία: Ο νέος λογότυπος αποτυπώνει τις βαθιές ρίζες στην ελληνικότητα!!

«Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει» λένε οι προπονητές. Κάποιες φορές όμως αλλάζει, έστω κι αν η ομάδα «πετάει». Ο λογότυπος της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας αποτελεί διαχρονικό σύμβολο για την πορεία της εταιρείας στην Ελλάδα, εδώ και 50 χρόνια, ωστόσο ήρθε η ώρα να ανανεωθεί.

Έτσι, εδώ και μερικούς μήνες η Αθηναϊκή Ζυθοποιία απέκτησε ένα νέο λογότυπο, ο οποίος απέκτησε ιδιαίτερη σημειολογική σημασία, την οποία ανέλαβε να αναλύσει στο Marketing Week ο Μηνάς Μαυρικάκης, Διευθυντής Επικοινωνίας και Εταιρικών Σχέσεων της εταιρείας.

Marketing Week: Για ποιους λόγους αποφασίσατε το λανσάρισμα της νέας εταιρικής ταυτότητας, με ένα νέο λογότυπο, σε αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή κ. Μαυρικάκη;
Μηνάς Μαυρικάκης: Φέτος η Αθηναϊκή Ζυθοποιία συμπληρώνει 50 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην ελληνική αγορά.

Η επέτειος αυτή αποτελεί ευκαιρία για έναν απολογισμό της συνολικής μας πορείας και ταυτόχρονα σηματοδοτεί τη θέλησή μας να συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά να δημιουργούμε και να επενδύουμε στη χώρα μας τα χρόνια που έρχονται. Ο καλύτερος τρόπος να γιορτάσουμε το ορόσημο αυτό και να αποτυπώσουμε τα βασικά στοιχεία της ταυτότητάς μας είναι μέσα από μια καινούργια εταιρική ταυτότητα.

Οι εξαγωγές θέλουν κόπο και... τρόπο

Πρόσφατα στοιχεία για την πορεία των εξαγωγών επιβεβαίωσαν ένα δεύτερο σερί ιστορικό ρεκόρ εξωστρέφειας.

Η αξία των ελληνικών εξαγωγών πλέον αγγίζει τα 26,5 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της πρόβλεψης για τα πετρελαιοειδή, και το 13% του ΑΕΠ της χώρας.

Αν στις εξαγωγές των προϊόντων προστεθούν και οι εξαγωγές των υπηρεσιών (μεταφορές, ναυτιλία, τουρισμός, χρηματοοικονομικά), το αποτύπωμα της εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα ενδέχεται να ξεπερνά το 25% του ΑΕΠ.

Κατ’ αρχάς, είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι οι εξαγωγές, η εξωστρέφεια και η διεθνοποίηση των επιχειρήσεων, χάρη στις επιδόσεις των υφιστάμενων, αλλά και νεοφυών επιχειρήσεων, έχει τεθεί στο επίκεντρο της αναπτυξιακής ατζέντας της χώρας, με συχνή πλέον την επωδό «του

Παυλίδης Μάρμαρα - Γρανίτες: Κέρδη 10,5 εκατ. ευρώ το 2012

Σημαντική αύξηση των πωλήσεων και ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση της κερδοφορίας της, που την κατατάσσουν πιθανότατα στην πρώτη θέση μεταξύ των ομοειδών ελληνικών επιχειρήσεων με κριτήρια τα έσοδα και την αποδοτικότητα, κατέγραψε το 2012 η μακεδονική εταιρεία εξόρυξης και επεξεργασίας μαρμάρου και γρανίτη Παυλίδης Μάρμαρα - Γρανίτες, η οποία εδρεύει στη Βιομηχανική Περιοχή της Δράμας και αντλεί τα δύο τρίτα περίπου των εσόδων της από τη διεθνή αγορά και, κυρίως, από την αγορά της Κίνας. Σύμφωνα με τον 32ο ισολογισμό της, τα έσοδα της Παυλίδης Μάρμαρα - Γρανίτες τον περασμένο χρόνο ανήλθαν σε 42,52 εκατ. ευρώ, από 38,86 εκατ. ευρώ την προηγούμενη χρήση, παρουσιάζοντας έτσι αύξηση κατά 9,4% σε ποσοστό και κατά 3,66 εκατ. ευρώ σε αξία.

 Η επιχείρηση, που ιδρύθηκε το 1980 και λειτουργεί βιομηχανική μονάδα και πέντε ιδιοκτητα λατομεία στη Δράμα, την Καβάλα και τη Θάσο, βελτίωσε κατά 4,8 εκατοστιαίες μονάδες το μεικτό της περιθώριο (47,9% έναντι 43,1% το 2011), γεγονός που οδήγησε τα μεικτά κέρδη στο επίπεδο των 20,38 εκατ. ευρώ έναντι μεικτών κερδών 16,73 εκατ. ευρώ έναν χρόνο πριν (+21,8%), αλλά και στην καταγραφή βελτιωμένων κερδών προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) ύψους 16,43 εκατ. ευρώ (+26,5%), καθώς και κερδών προ φόρων και τόκων (EBIT) 13,12 εκατ. ευρώ (+40,9%).

Τελικώς, παρουσίασε κέρδη προ φόρων 13,46 εκατ. ευρώ το 2012 έναντι κερδών προ φόρων 9,66 εκατ. ευρώ την προηγούμενη οικονομική χρήση, αυξημένα κατά 39,3% και ίσα προς το 31,6% των

ICC: Παγκόσμια συναίνεση για το εμπόριο θα παράγει εξαγωγές και θα δημιουργήσει 21 εκατ. θέσεις εργασίας

Τις συστάσεις των χωρών - μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) προς τον Γύρο της Ντόχα οριστικοποίησε το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο (ICC), οι οποίες, εάν εγκριθούν, θα μπορούσαν να ενισχύσουν το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 960 δισ. δολάρια ετησίως και να δημιουργήσουν 21 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας.

Τις συστάσεις των χωρών - μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) προς τον Γύρο της Ντόχα οριστικοποίησε το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο (ICC), οι οποίες, εάν εγκριθούν, θα μπορούσαν να ενισχύσουν το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 960 δισ. δολάρια ετησίως και να δημιουργήσουν 21 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας.

Όπως αναφέρει, σε ανακοίνωσή του, το ICC Ελλάς, ηγέτες της παγκόσμιας επιχειρηματικής κοινότητας και εμπειρογνώμονες στο εμπόριο συναντήθηκαν, στη Ντόχα του Κατάρ, στην Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής του ICC για το Εμπόριο. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την πρώτη ημέρα του ICC World Chambers Federation Congress, που γίνεται κάθε δύο χρόνια. Στο τετραήμερο

Ιδιαίτερη θέση για ελληνικά νωπά ιχθυηρά στο Βέλγιο

Οι ελληνικές εξαγωγές ιχθυηρών στο Βέλγιο εμφανίζουν σχετική στασιμότητα κατά την τελευταία επταετία. Το 2011 ανήλθαν σε 1,09 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 34,6% έναντι του 2010, το οποίο ωστόσο υπήρξε κακή χρονιά με εξαγωγές μόλις 810 χιλ. ευρώ. Τα προηγούμενα χρόνια, οι εξαγωγές μας προς Βέλγιο είχαν φθάσει ακόμη και τα 1,44 εκατ. ευρω το 2007, στη συνέχεια ακολούθησαν όμως πτωτική πορεία στα 1,4 εκατ. ευρω το 2008, στα 1,13 εκατ. ευρω το 2009 και στις 810 χιλ. ευρω το 2010. Με τη γενικότερη ανάκαμψη της βελγικής αγοράς ιχθυηρών και ιδιαίτερα νωπών ψαριών, φαίνεται να ανακάμπτουν κάπως και οι ελληνικές εξαγωγές, μην ξεφεύγοντας πάντως από την περιοχή του 1 εκατ. ευρω ετησίως, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

H πρεσβεία μας, σύμφωνα με έγγραφό της, θεωρεί ότι τα ελληνικά ιχθυηρά, και προ πάντων τα νωπά προϊόντα της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας, που αποτελούν κορυφαία κατηγορία μεταξύ των ελληνικών εξαγωγών, με αξιόλογη και επιτυχή παρουσία σε σημαντικές ξένες και «δύσκολες» αγορές, μπορούν να έχουν ιδιαίτερη θέση και στη βελγική αγορά, δεδομένου ότι το βελγικό καταναλωτικό κοινό διαθέτει τόσο υψηλό επίπεδο awareness (επίγνωση) σχετικά με την υγιεινή διατροφή, όσο και μεσαίο προς υψηλό εισοδηματικό επίπεδο και διαθέσιμο εισόδημα προς αγορά

Από την αίθουσα σύνταξης, στο λεμονάδικο της ΕΨΑ

Ο Μιχάλης Τσαούτος μιλά για την απόφασή του να αφήσει τα δημοσιογραφικά γραφεία και να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση

Είναι στόχος πολλών.
Στόχος ζωής.
Στελέχη επιτυχημένα, που δουλεύουν ατελείωτες ώρες σε πολυτελή γραφεία στην Αθήνα, επιδιώκουν να φύγουν από το κλεινόν άστυ... να βρεθούν στην περιφέρεια, να δουλέψουν εκεί, είτε από το μηδέν, είτε βασιζόμενοι σε κάτι, που ήδη υπάρχει.

Αυτό έκανε και ο Μιχάλης Τσαούτος. Μετά από δεκαπέντε χρόνια στα δημοσιογραφικά γραφεία της πρωτεύουσας, το πήρε απόφαση. Επέστρεψε στο Βόλο και ανέλαβε τα ηνία της οικογενειακής ΕΨΑ, της γνωστής βιομηχανίας αναψυκτικών, που παράγει – μεταξύ άλλων - τη μυστική συνταγή της λεμονάδας της εδώ και 90 χρόνια. Το πρώτο βάπτισμα το είχε πάρει δουλεύοντας εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄90, πριν πάρει το δρόμο για την Αθήνα.
Το έχει μετανιώσει;
“Όχι. Όσο ήμουν εκτός ΕΨΑ, έκανα πράγματα, για τα οποία δεν θα μου δινόταν η ευκαιρία αλλιώς, και όλη αυτή η εμπειρία μου είναι χρήσιμη να την εφαρμόσω στην ΕΨΑ”, λέει με σιγουριά.

Τα αγροτικά προϊόντα πρώτα στην λίστα με των ελληνικών εξαγωγών σύμφωνα με το ΙΟΒΕ

 

Η άνοδος της αξίας των εξαγωγών κατά 800 εκατ. ευρώ ερμηνεύεται κυρίως από την αύξηση αυτών στα αγροτικά προϊόντα (+10,5%), με το μερίδιο τους να ξεπερνά το ¼ του συνόλου των εξαγωγών, καθώς επίσης και από τη σημαντική άνοδο που παρατηρήθηκε στις Πρώτες ύλες (+55,1%) με την τελική αξία τους να φθάνει τα 1,4 δις. ευρώ. Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων η πρώτη για το 2013 έκθεση του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Αναλυτικότερα, στα Τρόφιμα και ζώα ζωντανά, που αποτελούν την κυριότερη κατηγορία εξαγώγιμων προϊόντων μεταξύ των αγροτικών προϊόντων, η άνοδος πέρυσι ήταν παραπλήσια με το σύνολο των δεύτερων (+9,3% ή €300 εκατ.), ενώ στα Ποτά-Καπνός η αξία των εξαγωγών ενισχύθηκε κατά 17 εκατ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2011 (+10,2%).
Η μεγαλύτερη άνοδος σημειώθηκε στα Λάδια και λίπη ζωικής-φυτικής προέλευσης (+23,6%), αν και

Tο «αραβικό όνειρο» κυνηγούν τώρα οι ελληνικές επιχειρήσεις τροφίμων

Πριν από τρεις μήνες ακριβώς, με αφορμή ένα ρεπορτάζ της «Οικονομικής Καθημερινής» για λευκά τυριά που πωλούνται σε τρίτες χώρες και φέρουν επωνυμίες όπως «Φέτα Τασμανίας», στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της εφημερίδας έφτασε η επιστολή μιας αναγνώστριας, που τον τελευταίο χρόνο ζει και εργάζεται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η Ε.Κ. τόνιζε ότι αν και η ίδια, αλλά και οι περισσότεροι Ελληνες που ζουν στα ΗΑΕ θα ήθελαν να τρώνε ελληνική φέτα, δυστυχώς στα καταστήματα βρίσκουν μόνο «φέτα Τασμανίας» και «φέτα Αιγύπτου» και ο μόνος τρόπος να καταναλώσουν πραγματική φέτα είναι να τους στείλουν οι συγγενείς τους ντενεκέ από την Ελλάδα. Σκηνές, αν μη τι άλλο, που παραπέμπουν στα καλάθια με τα αγροτικά προϊόντα και τα αυγά που έστελναν κάποτε οι συγγενείς από το χωριό σε αυτούς που είχαν μεταναστεύσει στα αστικά κέντρα.

 

Οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο τροφίμων επιδιώκουν να αλλάξουν το σκηνικό και να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις χώρες της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Αυτή η αναθεώρηση της στρατηγικής δεν προέκυψε φυσικά ύστερα από... συλλογική επιφοίτηση, αλλά κατά την

Φοιτητές σχεδίασαν νέα τρόφιμα

Φοιτητές του Πανεπιστηµίου Αιγαίου, στο πλαίσιο της πρακτικής τους άσκησης και σε συνεργασία µε κορυφαίες εταιρείες της αγοράς, σχεδίασαν µια µπάρα δηµητριακών, ένα έτοιµο ρόφηµα και ένα σνακ χωρίς γλουτένη, αξιοποιώντας ελληνικές πρώτες ύλες.

 

Tο Μαυραγάνι Λήµνου, µια παραδοσιακή ντόπια ποικιλία σιταριού που δίνει κίτρινο αλεύρι και νοστιµότατο ψωµί, είχε να καλλιεργηθεί στο νησί πάνω από τρεις δεκαετίες. ∆εν επιδοτούνταν, δεν είχε ζήτηση, κανείς δεν ήθελε να τη βάλει στο χωράφι του. Η πρόσφατη «ανακάλυψή» του και η εµπορική επιτυχία που την ακολούθησε οφείλονται εν πολλοίς στις συστηµατικές προσπάθειες του Πανεπιστηµίου Αιγαίου, που µέσω του Τµήµατος Επιστήµης των Τροφίµων και ∆ιατροφής, µε έδρα τη Λήµνο, συνεργάστηκε µε αγρότες, τοπικούς φορείς και επιχειρήσεις για την ανάδειξη και την προώθησή του. Η ιστορία επαναλήφθηκε µε τον άφκο, την ονοµαστή φάβα του νησιού, αλλά και µε την ποικιλία σιταριού Λήµνος, που είχε εξαφανιστεί από τα χωράφια: µε τα χρόνια σπόρος δεν υπήρχε ούτε για δείγµα, τυχαία βρέθηκαν 5 κιλά, καλλιεργήθηκε πιλοτικά και σιγά-σιγά επανέρχεται.

Η παραγωγή ελληνικών καινοτόµων προϊόντων υψηλής προστιθέµενης αξίας, τα οποία µε εξωστρέφεια θα βγουν στις ξένες αγορές και θα χτίσουν ένα ισχυρό brand name, είναι ένα από τα στοιχήµατα του νεοσύστατου πανεπιστηµιακού τµήµατος (φέτος θα αποφοιτήσουν οι πρώτοι πτυχιούχοι). Σε αντίστοιχους δρόµους κινούνται και άλλα πανεπιστηµιακά ή τµήµατα ΤΕΙ που ασχολούνται µε την τεχνολογία τροφίµων και τη διατροφή (Χαροκόπειο, Γεωπονικό Αθηνών και Θεσσαλονίκης κ.ά.), στέλνοντας το µήνυµα ότι οι επιχειρήσεις τροφίµων θα µπορούσαν να

Τριαντάφυλλα που αντέχουν στα "αγκάθια" της κρίσης

Ήταν στη δεκαετία του '50 όταν ο Πάνος Αβράμης αποφάσισε να δώσει... χρώμα κι άρωμα στον κάμπο των Γιαννιτσών, φυτεύοντας ανάμεσα στα βαμβάκια και τα σιτάρια -τυπικές καλλιέργειες της περιοχής- τριαντάφυλλα.

Τα χρόνια πέρασαν, οι ρίζες πολλαπλασιάστηκαν, τα τριαντάφυλλα πέρασαν από γενιά σε γενιά και, σήμερα, οι "Τριανταφυλλιές Αβράμη" συνεχίζουν μια πετυχημένη επιχειρηματική παράδοση δεκαετιών κι αποδεικνύουν πως, όταν καινοτομείς, μπορείς όχι μόνο να επιβιώσεις αλλά και να ανοίξεις νέους ορίζοντες εν μέσω κρίσης.

"Η επιχείρηση ξεκίνησε από τον πατέρα μας, που ήρθε στα Γιαννιτσά, από την Αθήνα, τη δεκαετία του '50, γύρω στα 30 του χρόνια. Είχε τελειώσει τη Γεωπονική Σχολή των Ιωαννίνων και πήρε έναν κλήρο εδώ, 50 στρεμμάτων.

Όλα όσα γνωρίζετε για την ηγεσία είναι… λάθος

Ως στέλεχος εταιρείας στον τομέα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού (σε μία προηγούμενη ζωή), με έχουν καλέσει ουκ ολίγες φορές σε ημερίδες ηγεσίας και σε σεμινάρια εκπαίδευσης. Πρέπει ωστόσο να πω ότι ήταν και δική μου επιθυμία να είμαι εκεί. Πίστευα πως η κάθε νέα ημερίδα ή το κάθε καινούργιο σεμινάριο μου παρείχε γνώσεις σχετικά με την ηγεσία και τη μαγεία της δημιουργίας ομάδας, που δεν θα μπορούσα ποτέ να αποκτήσω μόνη μου. Σε μεγάλο βαθμό, έκανα λάθος.

Και ιδού το πρόβλημα με την εκπαίδευση της ηγεσίας: μοιράζουμε εργαλεία και τεχνικές χωρίς να συζητάμε ποιο ακριβώς είναι το θέμα.  Οι άνθρωποι που εργάζονται μαζί έχουν προσωπικότητες που «συγχωνεύονται» ή συγκρούονται όπως τα κύματα στον ωκεανό. Η σύγκρουση μπορεί να προκαλέσει ένταση. Εάν δεν γίνει σωστή διαχείριση αυτής της έντασης, θα έρθει στην επιφάνεια στο χώρο εργασίας με τη μορφή διαπληκτισμού, μάχης αρμοδιοτήτων, πολιτικής ίντριγκας, προσβολής και απώλειας παραγωγικότητας. Ωστόσο, όσοι εκπαιδεύουν τους νέους ηγέτες συχνά αποφεύγουν να χτυπήσουν κατά μέτωπον αυτά τα προβλήματα και δίνουν λύσεις λέγοντας: «Ορίστε μερικές συμβουλές για να δοκιμάσετε». Δεν χρειάζεται διδακτορικό στην οργανωσιακή ψυχολογία για να συζητήσει κανείς ανοιχτά γύρω από το θέμα του φόβου και της εμπιστοσύνης στη δουλειά.

Ε.Ι. Παπαδόπουλος Α.Ε : "Δεν θα μετέφερα ποτέ την έδρα μας εκτός Ελλάδας"

Πέρυσι η «Ε.Ι. Παπαδόπουλος Α.Ε», περισσότερο γνωστή στο ευρύ κοινό ως “Μπισκότα Παπαδοπούλου”, συμπλήρωσε 90 χρόνια ανελλιπούς δραστηριότητας. Από έναν μικρό φούρνο στην περιοχή του Λυκαβηττού όπου η οικογένεια Παπαδόπουλου προσπαθούσε να εξασφαλίσει τα προς το ζειν σε μια ταραγμένη εποχή, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, δημιουργήθηκε μια από τις μεγαλύτερες εγχώριες βιομηχανίες τροφίμων, με πωλήσεις που πέρυσι ξεπέρασαν τα 120 εκατ. ευρώ και σταθερή κερδοφορία, τέσσερις παραγωγικές μονάδες, πάνω από 1.150εργαζομένους και εξαγωγές σε περισσότερες από 40 χώρες. Ίσως, λοιπόν λόγω της “κληρονομιάς” που συνοδεύει την πορεία της, η θεώρηση της προέδρου και διευθύνουσας συμβούλου κ. Ιωάννας Παπαδοπούλου για τη σημερινή οικονομική κατάσταση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική βιομηχανία να ξεφεύγει από την πεπατημένη.

 

«Το δύσκολο στην Ελλάδα δεν είναι να είσαι βιομήχανος, αλλά επιχειρηματίας. Ως βιομήχανος, προτεραιότητα μου είναι να έχουμε ένα σωστό εργοστάσιο και ένα σωστό προϊόν, να είναι όλα νοικοκυρεμένα και να διατηρούνται υψηλά τα επίπεδα της παραγωγής και αυτό πράττουμε. Ως επιχειρηματίας, όμως, κρίνεσαι στο