Μία διόλου ευχάριστη εξήγηση στα πρόσφατα στοιχεία
που έδειξαν μεγάλη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής, ειδικά στα προς εξαγωγή
προϊόντα (σημ. που θα έπρεπε να σέρνουν το άρμα της ανάκαμψης της εγχώριας
παραγωγής), αλλά και μείωση των εξαγωγών προϊόντων στο 4μηνο του 2014 δίνει
έρευνα της γενικής διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν (σημ.
Διεύθυνση Όλι Ρεν) για την ανταγωνιστικότητα.
Μετρά ανά τρίμηνο το πως πορεύεται ανταγωνιστικά
κάθε κράτος σε σχέση με τα υπόλοιπα, με βάση τις μεταβολές σε μισθούς, τιμές
και άλλους παραγωγικούς συντελεστές και αποτελεί τον επίσημο δείκτη
ανταγωνιστικότητας για τα κοινοτικά όργανα αλλά και για την τρόικα που
βασίστηκε σε αυτόν για να «ζητήσει» την μεγάλη μείωση μισθών και τις
μεταρρυθμίσεις στις αγορές.
Τα στοιχεία έως το τέλος του 2013 δείχνουν ότι η ελληνική βιομηχανία, και ειδικά οι εξαγωγείς, «τραβούν» το... χαλί κάτω από τα πόδια τους. Καταγράφεται μείωση κατά 6% της ανταγωνιστικότητας εξαγωγών, μόνο λόγω ανατιμήσεων. Και τούτο όταν την ίδια περίοδο, η συμπίεση μισθών στην μεταποίηση «προσέφερε» βελτίωση κατά 38% την ανταγωνιστικότητα, αλλά και ισόποση μείωση όχι μόνο στα εισοδήματα των εργαζομένων αλλά και στην αγοραστική τους δύναμη που τους εμποδίζει να καταναλώσουν.
Τα στοιχεία δείχνουν:
- Δείκτης μοναδιαίου κόστους εργασίας στην
μεταποίηση. Βρίσκεται πλέον στις 80,55 μονάδες, στα χαμηλότερα επίπεδα από το
1994 και υποχωρώντας από τις 130,15 μονάδες το 2008, δηλαδή κατά 38,1% την
τελευταία 5ετία… Έτος βάσης (δηλαδή 100 μονάδες) είναι το 2005 και δείχνει
έκτοτε την συγκριτική μεταβολή των μισθών σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της
ευρωζώνης, ως «σηματωρό» της πορείας της ανταγωνιστικότητας κόστους κάθε
κράτους. Στην Ελλάδα, λόγω κρίσης αλλά και μνημονιακής υποχρέωσης (σημ. πολύ
μικρότερης για 15 μονάδες μείωση) ο στόχος επιτεύχθηκε και με το… παραπάνω.
- Δείκτης μοναδιαίου κόστους εργασίας στο σύνολο
της οικονομίας. Και εδώ η μείωση είναι μεγάλη, καθώς βρίσκεται πλέον στις 84,21
μονάδες, και πάλι στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1994 και υποχωρώντας από τις
103 μονάδες (μέγιστο ύψος) το 2010. Η μείωση την τελευταία 5ετία ήταν 17% και μεγαλύτερη
από το 2010 και μετά.
- Δείκτης ανταγωνιστικότητας με βάση τον
πληθωρισμό. Εδώ το σκηνικό αλλάζει άρδην. Οι τιμές αντί να μειωθούν πιο γρήγορα
από ότι σε άλλα κράτη, σε μία οικονομία που από το 2008 έχει βυθιστεί στην
ύφεση, μειώθηκαν βραδύτερα και έτσι έχουμε 0,6% απώλεια ανταγωνιστικότητας από
το 2008 λόγω τιμών. Ο δείκτης βρίσκεται ακόμη στις 103,47 μονάδες (δηλαδή
υψηλότερα από τα επίπεδα του 2005), έναντι 90 μονάδων το 1994, 94,9 μονάδων
κατά την ένταξη στο ευρώ το 2001 και 102,85 μονάδων το 2008.
- Δείκτης ανταγωνιστικότητας με βάση τις τιμές
εξαγωγών. Εδώ οι ανατιμήσεις δεν είναι οριακές αλλά πολύ πιο έντονες. Οι τιμές
των προς εξαγωγή προϊόντων προφανώς «ανέβαιναν» πιο γρήγορα από ότι αυτές των
άλλων κρατών της ευρωζώνης την τελευταία 5ετία, με αποτέλεσμα 6% απώλεια
ανταγωνιστικότητας από το 2008 λόγω τιμών. Ο δείκτης βρίσκεται πλέον στις
110,15 μονάδες (έτος βάσης 2005 = 100), έναντι 84,2 μονάδων το 1994, και 103,83
μονάδων το 2008.
Πιέσεις σε παραγωγή και εξαγωγές
Τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ και την ΤτΕ δίδουν την άλλη πλευρά, αυτή του αποτελέσματος των παραπάνω τεχνικών μετρήσεων. Η «βουτιά» που κατέγραψε ο τζίρος της βιομηχανίας (9,8%) τον Απρίλιο, έχει μία ακόμη πιο ανησυχητική πτυχή: προκύπτει από τη μείωση του δείκτη κύκλου εργασιών εγχώριας αγοράς κατά 7,9% (σημ. παρά την τεράστια συρρίκνωση μισθών και αγοραστικής δύναμης) και από τη πολύ μεγαλύτερη μείωση του δείκτη κύκλου εργασιών εξωτερικής αγοράς κατά 12,9%!
Αλλά ανακοπή καταγράφει και η ΤτΕ στην πολυσυζητημένη εμπορική ανάταση. Στο 4μήνο το εμπορικό ισοζύγιο χωρίς καύσιμα και πλοία περιορίστηκε μεν οριακά, αλλά μόνο λόγω της μείωσης των εισαγωγών λόγω κρίσης. Οι εξαγωγές αγαθών χωρίς καύσιμα και πλοία (εισπράξεις) μειώθηκαν, αντιστρέφοντας την τάση των προηγούμενων ετών: στο 4μηνο του 2012 έφταναν στα 4.295 δισ. ευρώ, του 2013 στα 4.606 δισ. ευρώ και φέτος… επέστρεψαν στα 4.569 δισ. ευρώ.
Πηγή: Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου