ΔΙΤΤΗ ανάγνωση έχει η «κούρσα» ανατίμησης του ευρώ το τελευταίο εξάμηνο, όπως
εξελίσσεται με αφετηρία την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) να
προβαίνει σε αγορές ομολόγων χωρών απειλούμενων από την κρίση χρέους. Όπως ο
Ρωμαίος θεός Ιανός, η ανάκαμψη του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος συνιστά βασικό
διαπιστευτήριο της εμπιστοσύνης προς τη νομισματική ενοποίηση της Ευρώπης από τη
μια πλευρά. Από την άλλη, την «κακή» εκδοχή, αφορά την υπονόμευση των ευρωπαϊκών
εξαγωγών, κινητήριου μοχλού της επιθυμητής αύξησης του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.
Το
ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα έχει ανατιμηθεί 10% έναντι του δολαρίου και 24,5%
έναντι του γιεν από τον Ιούλιο του 2012. Σήμερα κυμαίνεται στην κλίμακα των 1,30
- 1,33 δολαρίων και των 118 - 120 γιεν, με την προοπτική να σταθεροποιηθεί πάνω
από τα 122 γιεν και να πλησιάσει τα 1,35 δολάρια.
Το ισχυρό ευρώ απειλεί να «καταργήσει» έναν βασικό «πόρο» της ευρωπαϊκής ανάπτυξης, τις εξαγωγές. Σύμφωνα με τους αναλυτές της Barclays, οι ευρωπαϊκές εξαγωγές κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επέκταση της οικονομίας της ευρωζώνης την τελευταία διετία. Σε αυτό το διάστημα φρένο θέτουν οι βυθισμένες στην ύφεση οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου, ενώ τον αέρα της οικονομικής ανόδου μπορεί να συντηρήσει η γερμανική οικονομία, με το εμπορικό πλεόνασμα και τις ανθεκτικές στην κρίση εξαγωγές. Ήδη οι Γερμανοί εξαγωγείς δεν κρύβουν τις ανησυχίες τους γιατί η σε ανοδική τροχιά ισοτιμία ευρώ-γιεν θέτει σε αμυντική θέση τις αυτοκινητοβιομηχανίες της χώρας.
Προφητικός, ο αποχωρήσας μετά από δεκαετίες στο τιμόνι του Εurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχε εγκαίρως αναφερθεί στην «επικίνδυνη υψηλή» κλίμακα συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ.
Οι επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία της ισχύος του ενιαίου νομίσματος προστίθενται στο εκρηκτικό μίγμα σειράς παραγόντων, οι οποίοι προκαλούν συστηματική αφαίμαξη της κατανάλωσης, όπως η ανεργία. Με το μέσο ποσοστό ανέργων στο 12% για το σύνολο των «17» της ευρωζώνης, έναντι του 8% των ΗΠΑ, η κατανάλωση δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι, ώστε να αντισταθμίσει έτσι τις όποιες απώλειες από τις μικρότερες εξαγωγές, όπως αρκετές φορές είχε παρατηρηθεί στο πρόσφατο παρελθόν.
Η ισχύς του ευρώ είναι αποτέλεσμα των κινήσεων που έκανε η ΕΚΤ για να απομακρύνει τον κίνδυνο διάλυσης της ευρωζώνης, ο οποίος είχε οξυνθεί το πρώτο εξάμηνο του 2012.
Αυτή τη χρονική στιγμή της ανατίμησης υποβόσκει η εκδήλωση ενός συναλλαγματικού πολέμου στους κύκλους των G20. Αφορμή έδωσε η πρόσφατη απόφαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας (BoJ) να αναδιατάξει τις δυνάμεις της έναντι του πληθωρισμού, καθορίζοντας το στόχο διαμόρφωσής του στο 2%. Ταυτόχρονα από το 2014 ανοίγει το πουγκί της με τις αναγκαίες αγορές ομολόγων σε μια επιθετική προσπάθεια αναθέρμανσης της λιμνάζουσας ιαπωνικής οικονομίας. Ο Σιρακάβα Μασαάκι και οι εταίροι του στη διοίκηση της BoJ ενέκριναν τις εκκλήσεις της πολιτικής ηγεσίας της Ιαπωνίας, επιβεβαιώνοντας την τακτική της «αυξημένης πολιτικοποίησης» των συναλλαγματικών μηχανισμών, όπως παρατήρησε ο Γερμανός ομόλογός του της Bundesbank, Γιεν Βάινμαν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά την ορκωμοσία Ομπάμα στη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο, την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου, ο Μπεν Μπερνάνκι και οι συνεργάτες του στη Fed αναμένεται να εκδώσουν τη νέα ετυμηγορία τους για την πολιτική της διαρκούς ποσοτικής χαλάρωσης στο μέτωπο του δανεισμού.
Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, οι αγορές θεωρούν ότι η ανατίμηση του ευρώ θα πρέπει να ασκήσει πιέσεις στον Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ σχετικά με την ύπαρξη ενός προγράμματος ώστε το ευρώ να μη θέσει φρένο σε μια αναπτυξιακή προσπάθεια με πολλαπλά εμπόδια. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να μειώσει τα επιτόκια ή να προσφέρει μεγαλύτερη ρευστότητα.
Η συζήτηση μόλις άνοιξε. Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί η πορεία του ευρώ στα πέτρινα χρόνια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Μόνο κατά το έτος 2012 το ευρώ σημείωσε σωρευτική υποτίμηση, σύμφωνα με τους σταθμισμένους δείκτες ισοτιμίας που καταρτίζει το Κέντρο Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ) του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων. Ειδικότερα, η σωρευτική μεταβολή του σταθμισμένου δείκτη ισοτιμίας του συνόλου των νομισμάτων, στο δωδεκάμηνο Ιανουαρίου - Δεκεμβρίου 2012, δηλαδή ως προς τις μέσες τιμές του Δεκεμβρίου 2011, ανήλθε, με βάση τις σταθμίσεις του συνολικού εξωτερικού εμπορίου των χωρών της ζώνης του ευρώ (εισαγωγές και εξαγωγές), σε +2,20%, ως αποτέλεσμα της ανατίμησης των ευρωπαϊκών (εκτός ζώνης ευρώ) νομισμάτων κατά 3,94% και της ανατίμησης των λοιπών νομισμάτων κατά 0,80%. Έτσι, κατά τη διάρκεια του 2012, το ευρώ σημείωσε σωρευτική υποτίμηση 2,15% ως προς το σύνολο των νομισμάτων, -3,79% ως προς τα ευρωπαϊκά (εκτός ζώνης ευρώ) νομίσματα και -0,79% ως προς τα λοιπά νομίσματα.
Πηγή : Εξπρες
Το
ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα έχει ανατιμηθεί 10% έναντι του δολαρίου και 24,5%
έναντι του γιεν από τον Ιούλιο του 2012. Σήμερα κυμαίνεται στην κλίμακα των 1,30
- 1,33 δολαρίων και των 118 - 120 γιεν, με την προοπτική να σταθεροποιηθεί πάνω
από τα 122 γιεν και να πλησιάσει τα 1,35 δολάρια.Το ισχυρό ευρώ απειλεί να «καταργήσει» έναν βασικό «πόρο» της ευρωπαϊκής ανάπτυξης, τις εξαγωγές. Σύμφωνα με τους αναλυτές της Barclays, οι ευρωπαϊκές εξαγωγές κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επέκταση της οικονομίας της ευρωζώνης την τελευταία διετία. Σε αυτό το διάστημα φρένο θέτουν οι βυθισμένες στην ύφεση οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου, ενώ τον αέρα της οικονομικής ανόδου μπορεί να συντηρήσει η γερμανική οικονομία, με το εμπορικό πλεόνασμα και τις ανθεκτικές στην κρίση εξαγωγές. Ήδη οι Γερμανοί εξαγωγείς δεν κρύβουν τις ανησυχίες τους γιατί η σε ανοδική τροχιά ισοτιμία ευρώ-γιεν θέτει σε αμυντική θέση τις αυτοκινητοβιομηχανίες της χώρας.
Προφητικός, ο αποχωρήσας μετά από δεκαετίες στο τιμόνι του Εurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχε εγκαίρως αναφερθεί στην «επικίνδυνη υψηλή» κλίμακα συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ.
Οι επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία της ισχύος του ενιαίου νομίσματος προστίθενται στο εκρηκτικό μίγμα σειράς παραγόντων, οι οποίοι προκαλούν συστηματική αφαίμαξη της κατανάλωσης, όπως η ανεργία. Με το μέσο ποσοστό ανέργων στο 12% για το σύνολο των «17» της ευρωζώνης, έναντι του 8% των ΗΠΑ, η κατανάλωση δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι, ώστε να αντισταθμίσει έτσι τις όποιες απώλειες από τις μικρότερες εξαγωγές, όπως αρκετές φορές είχε παρατηρηθεί στο πρόσφατο παρελθόν.
Η ισχύς του ευρώ είναι αποτέλεσμα των κινήσεων που έκανε η ΕΚΤ για να απομακρύνει τον κίνδυνο διάλυσης της ευρωζώνης, ο οποίος είχε οξυνθεί το πρώτο εξάμηνο του 2012.
Αυτή τη χρονική στιγμή της ανατίμησης υποβόσκει η εκδήλωση ενός συναλλαγματικού πολέμου στους κύκλους των G20. Αφορμή έδωσε η πρόσφατη απόφαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας (BoJ) να αναδιατάξει τις δυνάμεις της έναντι του πληθωρισμού, καθορίζοντας το στόχο διαμόρφωσής του στο 2%. Ταυτόχρονα από το 2014 ανοίγει το πουγκί της με τις αναγκαίες αγορές ομολόγων σε μια επιθετική προσπάθεια αναθέρμανσης της λιμνάζουσας ιαπωνικής οικονομίας. Ο Σιρακάβα Μασαάκι και οι εταίροι του στη διοίκηση της BoJ ενέκριναν τις εκκλήσεις της πολιτικής ηγεσίας της Ιαπωνίας, επιβεβαιώνοντας την τακτική της «αυξημένης πολιτικοποίησης» των συναλλαγματικών μηχανισμών, όπως παρατήρησε ο Γερμανός ομόλογός του της Bundesbank, Γιεν Βάινμαν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά την ορκωμοσία Ομπάμα στη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο, την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου, ο Μπεν Μπερνάνκι και οι συνεργάτες του στη Fed αναμένεται να εκδώσουν τη νέα ετυμηγορία τους για την πολιτική της διαρκούς ποσοτικής χαλάρωσης στο μέτωπο του δανεισμού.
Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, οι αγορές θεωρούν ότι η ανατίμηση του ευρώ θα πρέπει να ασκήσει πιέσεις στον Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ σχετικά με την ύπαρξη ενός προγράμματος ώστε το ευρώ να μη θέσει φρένο σε μια αναπτυξιακή προσπάθεια με πολλαπλά εμπόδια. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να μειώσει τα επιτόκια ή να προσφέρει μεγαλύτερη ρευστότητα.
Η συζήτηση μόλις άνοιξε. Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί η πορεία του ευρώ στα πέτρινα χρόνια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Μόνο κατά το έτος 2012 το ευρώ σημείωσε σωρευτική υποτίμηση, σύμφωνα με τους σταθμισμένους δείκτες ισοτιμίας που καταρτίζει το Κέντρο Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ) του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων. Ειδικότερα, η σωρευτική μεταβολή του σταθμισμένου δείκτη ισοτιμίας του συνόλου των νομισμάτων, στο δωδεκάμηνο Ιανουαρίου - Δεκεμβρίου 2012, δηλαδή ως προς τις μέσες τιμές του Δεκεμβρίου 2011, ανήλθε, με βάση τις σταθμίσεις του συνολικού εξωτερικού εμπορίου των χωρών της ζώνης του ευρώ (εισαγωγές και εξαγωγές), σε +2,20%, ως αποτέλεσμα της ανατίμησης των ευρωπαϊκών (εκτός ζώνης ευρώ) νομισμάτων κατά 3,94% και της ανατίμησης των λοιπών νομισμάτων κατά 0,80%. Έτσι, κατά τη διάρκεια του 2012, το ευρώ σημείωσε σωρευτική υποτίμηση 2,15% ως προς το σύνολο των νομισμάτων, -3,79% ως προς τα ευρωπαϊκά (εκτός ζώνης ευρώ) νομίσματα και -0,79% ως προς τα λοιπά νομίσματα.
Πηγή : Εξπρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου